Kata Blanka Vas heeft in Bredene de mooiste zege van haar carrière geboekt. De Hongaarse domineerde de vijfde manche van de Ethias Cross van start tot finish. Sanne Cant reed naar haar eerste podiumplek van het seizoen, Alicia Franck won een prangende sprint voor de derde plaats.
De Nederlandse toppers waren niet naar Bredene afgezakt en dat bood mogelijkheden voor de andere dames om een gooi te doen naar de bloemen. De 19-jarige Kata Blanka Vas greep die kans met beide handen en trok in de eerste ronde het laken al naar zich toe.
De Hongaarse, eerder op het seizoen tweede op het EK onder 23, sprokkelde snel een voorsprong van een halve minuut bij elkaar en was nog voor halfweg al zegezeker. “Ik had nochtans geen goed gevoel tijdens de opwarming”, bekende Vas. “Ik was dan ook verrast dat ik in de eerste ronde meteen een kloofje kon slaan.”
In de achtervolging op Vas volgde er een spannende strijd voor de podiumplaatsen. Sanne Cant lag na de openingsfase in pole position, maar zag na een terugval Alicia Franck passeren. De Belgisch kampioene leek zelf even naast het podium te vallen, tot ze even later in het gezelschap van Amerikaans kampioene Clara Honsinger opnieuw aansluiting kon vinden.
In de slotronde vond Cant nog een laatste restje energie in de tank. Voldoende om Franck en Honsinger van zich af te schudden en de tweede plaats veilig te stellen. Franck dreigde nan een val nog naast de derde plaats te grijpen, maar keerde terug en hield in een millimetersprint Honsinger alsnog achter zich.
De Hongaarse Vas was dan al ruim een minuut binnen. Ze boekte in Bredene haar derde overwinning van het seizoen, na eerdere zeges in Tsjechië en Polen. “Maar deze is toch veruit de belangrijkste”, klonk het resoluut. “Ik droomde ervan om dit jaar een Belgische veldrit te winnen, het is me vandaag gelukt. Het zorgt voor extra motivatie om in 2021 nog beter te doen.”
Cant: ‘Liever gewonnen, maar tweede plaats is geen schande’
Sanne Cant stond in Bredene voor het eerst dit seizoen op het podium, maar moest tevreden zijn met de tweede plaats. “Ik had uiteraard liever gewonnen en was ook met dat idee gestart, maar ik kende vandaag niet mijn beste dag. De eerste twee rondes maakte ik te veel foutjes, het was een mentaal gevecht.”
“Uiteindelijk kwam ik er in het tweede deel van de wedsrijd toch nog door. Dat ik bij Honsinger kon aansluiten was vandaag mijn gelukske. Samen konden we nog naar Alicia rijden. Eén keer prikken was in het slot voldoende om toch nog naar de tweede plaats te rijden. Ik besef dat niet iedereen hier aan de start stond, maar ik heb wel het gevoel dat de vorm in stijgende lijn gaat. Het is geen schande om tweede te worden, het had ook erger kunnen zijn.”
Alicia Franck: ‘Enorme opluchting’
De derde die bijna even gelukkig is als de winnares, het kan. Dat bewees Alicia Franck. De Oost-Vlaamse had lange tijd uitzicht op de tweede plaats, maar moest finaal nog de ziel uit haar lijf spurten voor de laatste podiumplek.
“Ik dacht dat ik derde was, maar ik durfde niet juichen”, aldus Franck. “Pas toen ik de bevestiging door de speaker hoorde, kon ik het geloven. Het was geen sprint volgens het boekje, maar het is het resultaat dat telt. Ik ben heel diep moeten gaan. Zo diep dat ik sterretjes zag en even op de grond moest gaan zitten om te bekomen.”
“Deze derde plaats betekent ook heel veel voor mij. In het begin van het seizoen ben ik ziek geweest, maar deze podiumplek is voor mij de bevestiging dat ik tijdens het seizoen nog kan groeien. Een mooie beloning voor het harde werk van de voorbije weken.”
Foto: Photopress.be
