Meer dan acht jaar na zijn vorige crosszege – 25 oktober 2014 in het Duitse Mannheim – heeft Tim Merlier opnieuw een veldrit op zijn naam geschreven. In Zonnebeke toonde hij zich in de slotfase sterker dan Ryan Kamp, David van der Poel en Vincent Baestaens.
Geen absolute toppers aan de start van de Kasteelcross, maar een boeiend kijkstuk werd het wel in Zonnebeke. Met Merlier, Kamp, Van der Poel, Baestaens, Lander Loockx, Anton Ferdinande, Lennert Belmans en Daan Soete vormde zich al snel een kopgroep met acht renners. Regelmatig ontstonden wel kleine kloofjes, maar na zes van de negen ronden had enkel Soete definitief afgehaakt, de andere zeven zaten toen nog heel dicht in elkaars buurt.
Dankzij een goede passage op de schuine kant slaagde Kamp erin om alleen voorop te komen, maar onder impuls van Van der Poel plooide de accordeon andermaal dicht. In de voorlaatste ronde was het dan de beurt aan Merlier om de rest onder druk te zetten. Van der Poel, Baestaens en Kamp hielden de kloof aanvankelijk overbrugbaar, maar toen Merlier vervolgens op zijn beurt quasi perfect de schuine kant nam en de achtervolgers er van de fiets moesten, liep het verschil in één klap op tot vijftien seconden. Meteen gewonnen spel voor Merlier.
“Vooraf had ik wel gehoopt op de overwinning, maar technisch gezien liep het niet altijd perfect”, stelde Merlier. “Ik had in de eerste wedstrijdhelft al eens geprobeerd om het verschil te maken, maar ik reed me vast en op een ander moment kantelde mijn zadel. Ik heb me dan maar enkele ronden rustig gehouden en vooral gekeken of de anderen ergens betere lijnen vonden. In de voorlaatste ronde kwam ik dan wel eens overal goed door en kon ik de kloof slaan. Dit geeft toch wel wat extra vertrouwen. Ook met een minder sterk deelnemersveld moet de conditie heel goed zijn om een cross te kunnen winnen.”
Achter Merlier streden Kamp, Van der Poel en Baestaens voor de resterende podiumplaatsen. Deze laatste haakte af na een slipper, Kamp bleek uiteindelijk ook iets sterker dan Van der Poel. “Ik was verrast dat we zo lang met zo’n grote groep samen bleven”, zei Kamp. “Dankzij een goede passage op de schuine kant kon ik in de op twee na laatste ronde een kloofje slaan. Even dacht ik weg te zijn, maar achteraf bekeken was het wellicht een ronde te vroeg. Al moet ik erkennen dat Tim indruk maakte toen hij terugkeerde en vervolgens zelf het verschil maakte. Ik denk dat hij echt de sterkste was vandaag.”
“Het was leuk om nog eens vooraan te rijden en wat tactischer te kunnen crossen dan wanneer de echte toppers er zijn”, luidde het bij Van der Poel. “Het was moeilijk om het verschil te maken. Ieder van ons had wel één of twee stroken waar het beter ging dan bij de rest, maar onvoldoende om weg te blijven. De manier waarop Tim in de slotfase op de schuine kant van ons wegreed, was dan wel weer indrukwekkend.”
