Michael Vanthourenhout was blij dat zijn kopman hem de zege gunde. “Eli had de ronde ervoor al dit scenario voorgesteld, maar hij reed wel super snel de laatste ronde. Ik moest nog alle zeilen bijzetten om het wiel te kunnen houden. Maar het is mooi wat hij doet. Het kon niet mooier eindigen vandaag.”
Eli Iserbyt knikte. “Ik gaf hem al de trofee van de Pechvogel vandaag (Vanthourenhout kreeg die naar aanleiding van zijn pech in Maldgem, red.), en nu doe ik er nog de overwinning bij. Dat was mooi. Ik ben blij dat ik hem iets kan teruggeven, maar hij heeft er ook zelf voor gereden. We waren de betere vooraan, dus het werd een mooie dag op deze manier. We hadden redelijk snel door dat het tussen ons twee zijn worden. Met drie was ideaal geweest, maar we merkten na het foutje van Laurens dat de achtervolgers dichter kwamen. Dit is een bekroning van de ploeg. Michael is een goede ploegmaat, en dat zit in de kleine dingen. Zowel in belangrijke wedstrijden als op training en stage. We verstaan elkaar zonder woorden. Dat gebeurt niet veel.”
Vanthourenhout gooide het lofboeket nog even terug naar de kopman. “Eli was dit seizoen, afgezien van die drie toppers, de beste doorheen dit veldritseizoen. Als ik af en toe ergens kan helpen, doe ik dat met veel plezier. Het is des te mooier als hij het afwerkt. Ik ben dan ook blij dat hij me dit gunt.”
Laurens Sweeck maakte het feestje van Pauwels Sauzen-Bingoal compleet, al kon dat niet als derde renner mee over de meet. “De benen waren niet slecht. Ik moest er wat inkomen en in de eerste helft van de wedstrijd maakte ik wat foutjes. Dat is me zuur opgebroken. Die foutjes maakte ik een viertal keer op die ene rotstrook, ja. Ik kon enkele keren die secondjes dichtrijden, maar de laatste keer niet meer. Het is niet de eerste keer dat we met drie op het podium staan, maar het blijft toch een straffe prestatie.”
Menu
